Kwam het door Slauerhoff?
Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in ’t verschiet
Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet.
Het rukken van ’t wiel, ’t gekraak van het hout, het zeil ertegen,
Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen.
Schreef Slauerhoff ooit, in de poëtische evergreen Zeekoorts.
Wellicht door Slauerhoff, wellicht gewoon omdat Warlord het spel Victory At Sea heeft heruitgebracht testten uw drie beste stuurlui aan wal voor Poldervlog dit poëtisch-nautisch naval wargame uit. Het vier minuten durende videoverslagje – dankje Koen! – vind je hieronder. Place of action: Nijmegen. Home of the brave, land of the free.
Maar er is meer, want in een kort vrolijk videoverslagje kun je wel indrukken maar weinig data kwijt. En geen gedichten. Daarom deze blog.
Wat voor spel is het?
Het is een naval wargame. Warlord heeft de rechten gekocht van het gelijknamige spel van Mongoose. In de doos zitten twee vloten, geprint zeepapier en de regels. Voor mensen met videogame-aspiraties zit er nog een kortingscode voor World of Warships bij.
Unboxed is dit het spel:
Maar Warlord verkocht toch al Cruel Seas?
Cruel Seas is meer een ‘naval skirmish game’ met motortorpedoboten, een paar vliegtuigen en een klein schip. Initiatief gaat zoals Bolt Action, fiches uit een zak. VAS is een naval grand battle, met slagschepen die pas na honderdduizend salvo’s of een goedgemikte torpedo heel langzaam ten onder gaan, en kruisers en onderzeeboten. Andere schaal, andere modellen. Iets ander spelmechaniek.
Hoe werkt het spel?
Ieder schip heeft een kaart met stats die er als onder uitziet.
Het is het bekende systeem eigenlijk: 6zijdige dobbelstenen, met een to hit-waarde, een saving throw, damage points, een paar bijzondere eigenschappen die bonussen geven op bepaalde acties. Onze vloten bestonden uit een combinatie van snelle kwetsbare torpedoboten en slome, meer of minder onkwetsbare giganten.
Het spelsysteem kent geen verrassingen:
- initiatief: om de beurt activeer je een schip, wie het hoogste gooit hoeft niet als eerste te bewegen maar mag wel als eerste schieten.
- daarna bewegen: in inches
- daarna schieten: volgens de tabel, doorgaans 4-5-6=raak, maar moeilijker als verderaf of sneller bewegend doelwit. Een natural 6 is een critical hit en geeft kans op bijzondere schade
- end phase: eigenlijk rally, ongedaan (proberen) te maken van critical hits.
Dus je schuift om de beurt met een bootje waarmee je steeds al de mogelijke acties afwerkt en de ander kan dan weer reageren met een bootje van hem, totdat alle schepen zijn geweest en dan begint het weer opnieuw.
In de paar uur dat we het speelden kwamen we een heel eind.
Op welke spellen lijkt het?
Het spel deed me denken aan Dropzone Commander (dat weer afgeleid lijkt te zijn van Epic), X-Wing en What A Tanker.
- DZC heeft net als VaS een één-voor-één-systeem en een eenvoudig to hit/save systeem. Maar DZC heeft een ander doel, een speler moet bepaalde objectives in een wolkenkrabberstad ‘stelen’ en de line of sight is steeds geblokkeerd.
- X-Wing is ook met schepen, hoewel ruimteschepen. Initiatief is anders en beweging ook. X-Wing heeft allerlei templates en VaS maar één.
- What A Tanker is een tankschietspel en die tanks kunnen ook allerlei kritieke treffers oplopen waardoor ze moeilijker bestuurbaar worden. Maar dat is maar 1 tank, niet een hele vloot.
Ik denk niet dat het op Cruel Seas lijkt: afgaand op de beschrijving van Pijlie’s Blog is dat kleinschaliger, onvoorspelbaarder en werkt het meer met templates dan VaS.
Hoe verliep onze slag?
Michel en ik zetten één voor één op en bewogen onze schepen naar voren. Allebei hadden we een versterkte rechterflank en maakten we gebruik van de dekking van wat neergepleurde eilanden. Onze missies waren verschillend. Ik was schildpad, hij de haas: mijn Amerikanen waren vrij langzaam en moesten zoveel mogelijk Japanners uitschakelen, hij als snellere Jap moest langeafstandsvuren en zelf schade vermijden. Al vanaf beurt 1 wisselden we schoten uit.
We hadden beiden succes met onze strategie, maar ik iets meer dan hij en ik behaalde een kleine zege hoewel een van mijn kruisers werd getorpedeerd. Michel en ik kregen een aardige eerste indruk.
Wat vonden wij van het spel?
Ikzelf ben zwaar bevooroordeeld. Naval wargames horen voor mij bij het lijstje ACW, WHFB, 40K en post-1945 modern wars: geen lol in. Voor naval wargames komt dat omdat ik geen plezier beleef aan grijze bootjes en een blauwe zee. Grauwe zee, mist van regen. Niet poëtisch genoeg.
Een beetje saai zelfs vond ik bovendien dat het spel in mijn ogen speelde als een mobiele lange afstands- artillerie-slag. Schuiven, vuren. Schuiven, vuren. Hopen dat je wat raakt. Poef. Torpedo. Je kruiser is nu af. Ik probeerde iets met dekking, of tactiek, en het betekende weinig. Dobbelen tot de dood er op volgt. Tja.
Vandaar: een zesje. Ik vind deze regels nogal standaard. Van DZC vind ik de miniaturen en het spelregelboek veel gelikter. X-Wing heeft een betere game engine met gelijktijdige orders en geen tabellen maar dobbelstenen. What A Tanker is met meer lol geschreven en flexibeler met de inzet van dobbelstenen.
Maar ik zie ook goede kanten.
- De goede kant is dat VAS simpel en direct speelt en juist door de simpele game engine heel toegankelijk is.
- Het om de beurt schuiven geeft net als bij dammen een bepaalde snelle dynamiek aan het spel.
- Een sterk punt vind ik bovendien dat er vanaf beurt 1 meteen actie is. Iedere zet gebeurt er wat.
Michel dacht daar heel anders over. Hij vond het juist heel historisch, dat knallen in de verte. Kaboem! Zeeslagen zijn nou eenmaal geen veldslagen met malle charges en bajonetgevechten in rattenholen. Hoe naïef kun je zijn, Jurjen? Naar zijn idee kon hij heel tactisch zijn vloot bewegen en schuiven over de tafel. Hij verloor wel trouwens 🙂
Michel was bovendien enthousiast over de scenario’s, die voor verschillende vloten verschillende doelen hebben: waar de ene het doel kan hebben de ander de grond in te boren, kan de ander het doel hebben ‘de helft van het bord te bezetten’. Het is niet ‘jij wint dus ik verlies’. Het ligt subtieler. Michel gaf het spel een zeven.
Koen, de echte romanticus onder ons, want hij had het spel gekocht, nuanceerde, omdat hij nu eenmaal altijd nuanceert en zelfs Sinterklaas minder genuanceerd is dan hij. Dit is de basisdoos, jongens. Voor 50 euro heb je al een relatief compleet spel en de echte diepgang komt volgens hem van uitbreidingen zoals onderzeeboten en vliegdekschepen. Koen gaf het spel ook een zeven. Hij verwacht veel van de aanstaande uitbreidingen. En bovendien droomt hij weg bij oude documentaires.
Wat vonden anderen van Victory at Sea?
Er is een oude recensie van armchairgeneral.com van de eerste (vergelijkbare) pre-Warlord-editie.
Both my opponent and I enjoyed the game and were thrilled to find a naval miniatures game that was light on rules and heavy on action and fun. This is a beer and pretzels game and the serious grognard may be dismayed if expecting something different.
This is a light, fast game. In an hour or so, you can recreate a naval battle without being bogged down by overly complicated and seemingly pedantic rules. This game can be taught in a few minutes and there is very little downtime for either player. My only complaint with this otherwise stellar game is the weakened capabilities of aircraft.
Eric Nicely was playtester van het systeem voor Mongoose en recenseerde het spel op BoardgameGeek in 2007,
VaS plays fast and has enough detail to keep me playing. (…) you could easily play 20 ships and finish the game in 4 hours. Thats’s the biggest point for me, I can play as many (or as few) ships as I want without the game bogging down. The critical hits are something I like a lot with just enough detail to make it interesting. There’s been some who have complained about the simplicity of the submarine rules but I like them. VaS is very playable, it’s a game and not an excercise in deciphering naval technology. I don’t have to use a calculator to figure damage or use algebra to fire torpedoes. I can play whatever mix of ships I want, I don’t have to use a fleet list from a published scenario in every game.
I would recommend this game to anyone that likes the thought of WWII ships doing battle. Experienced wargamers will like the playability, new wargamers will like the low learining curve. It’s worth a shot (…)
Samengevat: aardig spelletje om in weg te vluchten op een regenachtige herfstdag in Nijmegen of elders. Zoals Slauerhoff als schreef:
Want de roep van de rollende branding, brekende op de kust,
Dreunt diep in het land in mijn oren en laat mij nergens rust,
’t Is stil hier, ‘k verlang een stormdag, met witte jagende wolken
En hoogopspattend schuim en meeuwen om kronk’lende kolken.Ik ben een gedoemde zwerver, waar moet ik anders heen?
Het was dus tòch Slauerhoff 🙂
